Ook een eigen babysite? kijkonzebaby.nl
EMANUELLE

dagboek

13 maart 2013 -

Ik kom beneden en zie de bloemetjes staan die ik voor je heb gekocht.
Volgens mij heb ik over je gedroomd vannacht. Je voelt zo dichtbij!

Over 2 maanden had je 3 geworden. 3 jaar geleden is het alweer dat jij geboren werd!
En hoewel het dus ook al zo’n 2 œ jaar geleden is dat we afscheid van je moesten nemen, komt het soms binnen alsof ik het voor het eerst hoor. Alsof ik voor het eerst écht besef wat er gebeurd is! De schok is in mijn hele lichaam te voelen; alsof ik stroom krijg, op tilt sla, verscheur van binnenuit..
Ik vraag me af hoe het me ooit is gelukt om je te begraven. Mn kleine meisje. Hoe kan je zo’n lief klein moppie nou laten gaan? Ik snap echt niet dat me dat gelukt is zonder de haren uit mn kop te rukken, zonder het uit te schreeuwen van gekte en wanhoop. Hoe is het me gelukt om me te laten troosten door de zekerheid dat je het nu goed hebt? Hoe??

Zou dat nou God geweest zijn? Terwijl ik me dit afvraag weet ik het antwoord al. Dit móet God geweest zijn. Anders kan het gewoon niet. Hij is toen bij ons geweest. Bij jou om je te verlossen van je strijd. Bij ons om ons te dragen, te dragen zodat we die brandende pijn van de werkelijkheid niet zo hoefden te voelen. Waar waren we geweest zonder Hem?

Ik mis je lieverd. Ik heb je zusje in mn armen en tegelijkertijd mis ik mijn andere meisje.
Gek idee ook dat ik nu, op dit moment, twee van die kleine babydochtertjes heb. Dat wordt straks ook weer anders als Linn Louise ouder en groter wordt. Jij zal altijd baby blijven.

Mijn lieve kleine baby. XXX

Reageer  

7 februari 2013 -

"He mam waarom zit haar oortje zo hoog?" "Nee hoor lieverd, die zat precies goed! Haar mondje en neusje waren wat anders maar de rest was goed hoor!" Ralph en ik kijken samen naar een foto van jou. "Je kan dr geen kusje geven he, want er zit een slangetje!" "Oh maar op die andere wang niet, kijk maar, en daar heeft mama héél veel kusjes op gegeven!!" Het snijdt me door me hart als ik daaraan denk. Want oh wat voel ik meer dan ooit hoeveel ik van je hield! En hoe moeilijk het is om je los te laten.
Door linn Louise komt het allemaal weer zo dichtbij: je lieve dikke wangen kussen, lekker met je knuffelen... Door je zusje weet ik weer heel duidelijk hoe dat was. Jullie voelen ook zo hetzelfde!!
En ik geniet van het kussen en knuffelen met je zusje, maar wat mis ik jou daardoor tegelijkertijd extra erg. Je was zo lief, zo speciaal, zo dapper.

Je zusje is nu ouder dan jij bent geworden. Nog een paar rompertjes van jou past ze, maar de rest is ze al ontgroeid. Nog wel draagt ze je armbandje. Op de andere kant vh plaatje hebben we haar eigen naam laten graveren.
En als ze straks wat groter is dan zullen we haar heel veel vertellen over haar bijzondere onvergetelijke zus.
Voor altijd in ons hart en in ons leven! Dag lieve schat! X X X

Reageer   Reacties bekijkenReacties verbergen   Er is nu 1 reactie.

10 december 2012 -

Naast me ligt een baby die erg verkouden is. Ze ademt snel en bij elke ademhaling hoor je het snot heen en weer gaan. Zó erg dat ze soms even moet happen naar lucht.
Automatisch gaan mn gedachten naar jou...
Wat vind ik het toch erg dat jij je altijd zo benauwd hebt moeten voelen. Je was aan het ‘vol lopen’ of erger: aan het ‘overlopen’ zoals ze dat noemden in het ziekenhuis. Wat een rotterm vond ik dat altijd. Waarschijnlijk omdat je bij het horen van dat woord voelt hoe verstikkend dat moet zijn. Afschuwelijk.

Je zusje naast me droomt waarschijnlijk want ze trekt allerlei gezichten; een pruillipje en dan weer een lachje, het wisselt elkaar steeds af. Ook jij deed dit. Het waren de enige momenten waarop we je zagen lachen. Als je wakker was deed je dit niet. Ik vraag me nu af waarom niet. Was het leven te zwaar voor je lieverd? Het breekt mn hart als ik dit bedenk. Maar misschien was je er gewoon qua ontwikkeling nog niet aan toe. Ik weet wel dat we ons toen optrokken aan de opmerking van een zuster die had gezegd dat ook zo'n lachstuipje in de slaap wel aangeeft dat je je prettig voelt. We wilden dat heel graag geloven.

Ik kijk naar het lieve gave gezichtje van je zusje maar tegelijkertijd mis ik de jouwe. Jouw lieve mooie grote oogjes die me vaak zo aankeken en volgden, maar die ook zo wild konden ronddraaien wanneer je het moeilijk had. Je lieve bijzondere mondje waar je zo dapper mee had gedronken, maar wat je ook niet sluiten kon en daardoor altijd maar droog was. Je haartjes waar ik zo lekker mee kon tutten. Je volmaakte handjes.

God wat mis ik haar! En wat ben ik ook blij dat ze het nu goed heeft bij U. Maar wat zou ik dat zo graag met eigen ogen willen zien, haar gezond en gelukkig in mn armen willen hebben...
Here, mag die dag toch snel komen.

Ik kijk naar je zusje, geniet van haar en denk aan jou...

Reageer  

6 november 2012 - Door Linn Louise weer heel dichtbij..

Eindelijk heb ik even de tijd om van me af te schrijven..
Lieve schat, wat ben je de laatste tijd dichtbij geweest! En nog steeds! Het komt door je zusje. Zij brengt je dichtbij ons. Zij doet ons aan jou denken. Ze lijkt nl op jou! Jullie hebben dezelfde haartjes, allebei die sprekende ogen en donkere wenkbrauwtjes, hetzelfde figuurtje(lekker mollig), dezelfde handjes en nageltjes. Jullie maken dezelfde bewegingen(uitrekken!) en ook Linn Louise heeft vaak zo’n roggeltje in haar keeltje net als jij altijd had. Wanneer ik haar tegen mn borst aan heb(wat net als bij jou ook haar favoriete houding is) en ik kijk naar haar en zie dat donkere matje in dat zachte mollige nekje en daarbij die kleertjes die jij ook heb gedragen, dan zou ik zo zweren dat ik jou in mijn armen heb. Dan is de gelijkenis zó groot!!
Bijzonder is dat we die ervaring voor het eerst hadden op jouw sterfdag, 8 dagen na de geboortedag van Linn Louise. Het was de dag dat we weer voor het eerst naar beneden gingen omdat de kraamzorg was afgelopen. We legden jou in de wagen en je ging op je zij liggen met je hoofdje achterover... precies zoals jij altijd in die wagen lag te slapen. Iedereen die je zag liggen zei -zonder dat we het elkaar hadden horen zeggen-: “oh, precies Emanuelle..”.
De liefde die we voor jou voelen komt in alle intensiteit weer terug omdat we precies datzelfde gevoel nu ook voelen voor je zusje.
En wat is het ook fijn om te merken dat de mensen jou ook niet zijn vergeten; op bijna elk kaartje wat we gekregen hebben wordt jouw naam genoemd! Ook krijgen we een kaartje van de verpleegkundigen en een kaartje van de kinderarts die voor jou in Amersfoort hebben gezorgd! En een paar zusters komen zelfs op kraambezoek! Zo bijzonder om hen nu jouw zusje in de armen te zien hebben! En natúúrlijk hebben we met hen over jou gesproken.
Afgelopen zondag klonk jouw naam door de kerk toen je zusje werd gedoopt. (Ze draagt jouw naam als een van haar doopnamen.) En zo ook 7 weken terug toen de dominee in de kerk dankte voor de geboorte van Linn Louise noemde hij ook jou erbij. Ook omdat het zo bijzonder is dat jullie data zo dicht bij elkaar liggen: twee jaar nadat we van jou afscheid moesten nemen krijgen we opnieuw een dochtertje. Heel bijzonder! Een groot geschenk van God!
En ik vraag me af wat jij hiervan weet en van mee krijgt. Eigenlijk ga ik ervan uit dat jij meekijkt en met ons mee geniet! Zo voelt het in ieder geval wel en dat voelt goed. Je bent er voor ons altijd bij!
We zijn zo blij lieverd dat jouw lijden over is. Want nu we dit gezonde lijfje meemaken zien we nog beter hoe zwaar jij het had. En nu heb je het goed. Nu ben je op de mooiste plek waar je maar kunt wezen! Dat is goed, dat gunnen we je van harte, ondanks dat we jou ook zo ontzettend missen.
Maar op een dag zijn we weer samen en daar blíjven we naar uit kijken!

Dag lieve schat, tot snel hopelijk!
Kus van ons.

Reageer  

18 september 2012 - Geboorte van je zusje!



Met een traan van groot gemis
van diepe verwondering
en intense blijdschap
mochten wij opnieuw een dochter ontvangen
ons derde kindje

Dank U Heer voor dit nieuwe leven
Help ons om samen verder te gaan






Op 18 september 2012 is geboren ons lieve dochtertje en zusje

Quincy Liana Emanuelle

LINN LOUISE


vernoemd naar haar lieve oma Cony en oma Lia en haar onvergetelijke zus

Reageer   Reacties bekijkenReacties verbergen   Er zijn nu 4 reacties.

3 september 2012 -

He lieverd,
Terwijl ik wacht op de komst van je broertje of zusje denk ik heel veel aan je. Ik was je kleertjes, je knuffels, je handdoeken, je cape, je denkentjes, enz. enz.
Het voelt dubbel: aan de ene kant worden (letterlijk) je laatste sporen uitgewist, aan de andere kant komen er weer zoveel herinneringen naar boven!

Ik verbaas me over de hoeveelheid kleertjes die we voor je hadden. Veel heb je niet of nauwelijks aangehad omdat je de meeste tijd -vanwege de warmte- alleen maar een rompertje droeg.
Wanneer ik een rompertje in mijn handen heb die je veel hebt aangehad, komt er een enorm gevoel van onwerkelijkheid naar boven: iets wat zo ver weg was, nu weer zo heel dichtbij...
Even is het alsof jij weer in mijn handen bent...

De laatste weken van deze zwangerschap gaan gelijk op met de laatste weken van jouw leventje. Twee jaar terug was je nu net in Amersfoort aangekomen omdat je in het WKZ uitbehandeld was. Vier bijzondere en intense weken hebben we daar in het Meander nog met jou mogen beleven. Wat lijkt het lang geleden, maar ook weer zo dichtbij...

Nu kijken we uit naar je broertje of zusje, maar denk maar niet dat we jou zullen vergeten! Nee, dit kindje zal jou juist weer dichtbij ons brengen en -hoe confronterend dat misschien ook mag zijn- daar kijken we naar uit!!

Reageer  

vorige 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 volgende